دیکتاتورها از هر تیره و تبار در تاریخ سیاسی ایران با اصل نمایندگی برخاسته از انتخاب آگاهانه و آزادانه مردم ، در تضاد بوده است. رضاخان میرپنج مجلس را اصطبل نامید و خمینی در تبعیت از او مجلس شورای ملی را شورای “اسلامی” قلمداد کرد.

دیکتاتوری ولایت مطلقه آخوندیسم بعد از کودتای 30 خرداد 1360 ، تنها راه بقا و تحکیم قدرت فرعونی خود را در سانسور و سرکوب و اعدام و شکنجه یافته است. و بر این حقیقت واقف است که اگر لحظه ای از این شیوه دست بردارد سرنگون خواهد شد.