حاکمیت سپاه از آغاز دهه 1370 سرعت گرفت. مخالفت پاره ای از مسئولین و فرمانده هان با ورود سپاه به فعالیت های اقتصادی با عزل و استعفای برخی و انتصابات جدید مرتفع گردید.
بنیاد تعاون سپاه تحت پوشش ارائه خدمات رفاهی به پرسنل سپاه در وجوه دیگر از جمله جهاد خانه سازی وارد فعالیت اقتصادی شد و این رویکرد همچون یک بیماری واگیر دار ، تمام یگان های تحت امر سپاه را فراگرفت. سپاه قدس که از دل واحد اطلاعات (اداره اطلاعات) سپاه بیرون آمده و عمدتا مأموریت خارجی داشت ـ با کارکردی امنیتی و سیاسی در سطح منطقه، عهده دار بخشی از وظایف وزارت اطلاعات در برون مرز شد. از این مرحله سپاه وارد دستگاه دیپلماسی و امنیتی جمهوری اسلامی نیز شد.
پیش تر واحد هایی از سپاه بمنظور حمایت از شیعیان جنوب لبنان با حضور در دره بقاع لبنان سپاه لبنان را تشکیل داده بود و این نخستین خیزها برای تشکیل حزب الله در لبنان و سپس در کشور هائی مانند افغانستان، پاکستان، بحرین، عربستان، یمن، سودان و … بود.
پادگان امام علی در ضلع شمالی کاخ موزه سعد آباد، به مرکز هدایت این طرح اختصاص یافت. شناسایی مخالفان سیاسی خارجی و داخلی نیز بخشی از وظیفه این پایگاه شد و شماری از فرماندهان سپاه با حفظ سمت، با نظارت همین پادگان و پایگاه عهده دار مسئولیت های کلیدی در وزارت اطلاعات و عهده دار وظایفی تحت پوشش دیپلماتیک در وزارت امور خارجه شدند.
ترور عبدالرحمان قاسملو(رهبر وقت حزب دمکرات کردستان ایران) در کشور اتریش ، کاظم رجوی در سوئیس، صادق شرفکندی و گروه کردهای همراهش در رستوران میکونوس برلین در آلمان و ترور شاپور بختیار در فرانسه همگی حاصل تدریجی این خیز سپاه در خارج از کشور بود.
در سالهای پیش از روی کار آوردن احمدی نژاد، سپاه صندوق های قرض الحسنه تحت پوشش خویش را که در رأس آنان صندوق انصار المجاهدین و صندوق بسیجیان قرار داشت به عنوان متروپل جهت ضمیمه ساختن صندوق های قرض الحسنه کوچک در سراسر کشور و فعالیت موازی با نظام بانکی کشور استفاده کرد. پولشویی از همین مسیر آغاز و تورم و هرج و مرج مالی در کشور سازمان داده شد و سلطه بر سیستم بانکی کشور نیز آغاز شد.
از زمان تصدی احمدی نژاد به شهرداری تهران سپاه در سطحی بسیار گسترده در ساخت و ساز شهرک های مسکونی و برج های بزرگ مشغول شد.
در همین سال ها سپاه با استفاده از حدود 70 اسکله اختصاصی و انتقال بخشی از سرمایه های ملی به دیگر کشور ها از جمله امارات متحده عربی، سودان، نامیبیا، چین و سایر کشورها وارد تجارت خارجی شد. بخشی از قاچاق نفت عراق را نیز درهمین دوران سپاه عهده دار شد و درآمد هنگفتی را بدست آورد.
از امروز، با استفاده از مطالبی که در دوران اخیر پیرامون موقعیت سیاسی و اقتصادی سپاه پاسداران در سایت های متمایل به جنبش سبز با استناد به آمار و ارقام دولتی منتشر شده، گزارشی را در باره موقعیت سپاه تنظیم کرده ایم که علیرغم تلاش برای خلاصه و مختصر کردن آن، باز هم ناچاریم بدلیل مشروح بودن، آن را در چند نوبت منتشر کنیم. آنچه درشماره امروز می خوانید، بخش اول این گزارش است.
بخش اول-
در جریان فروپاشی اتحاد شوروی، شماری از نظامی ها و امنیتی های آن نظام، نه تنها از هرج و مرج بوجود آمده استفاده کردند، بلکه خود سازمانده این هرج و مرج سیاسی و اقتصادی شدند تا بتوانند سهام شرکت های دولتی ر ا به یک دهم تا یک صدم قیمت واقعی کاهش داده و آنها را خریده و صاحب شوند. پس از مدت کوتاهی با برقراری امنیتی که خودشان از بین برده بودند، قیمت سهام بادآورده را چند صد برابر کردند. از دل این توطئه نسلی از الیگارش های میلیاردر نظامی و امنیتی در روسیه به قدرت رسید که ولادیمیرپوتین، نخست وزیر کنونی روسیه از چهره های شناخته شده آن است. یک نظامی امنیتی که در قلب واحدهای نظامی- امنیتی اتحاد شوروی در برلین شرقی قرار داشت و با ماموریت هائی مشابه در افغانستان نیز خدمت کرد. در دورانی که ارتش سرخ در افغانستان حضور داشت.
طرح واگذاری سهام عدالت در دولت نظامی- امنیتی احمدی نژاد آن فاجعه را تداعی می کند. بخشی از دارایی حدود 700 هزار میلیارد تومانی مردم که در دست دولت امانت است در شرایطی به ظاهر امن به مردم واگذار شد، اما فرماندهان سپاه که لباس شخصی به تن کرده اند و حتی گروهی که هنوز لباس نظامی را بر تن دارند با حادثه سازی های گوناگون و نا امن کردن کشور و از بین بردن امنیت سیاسی و اقتصادی ، ارزش سهام عدالت واگذار شده را به یک سوم و کمتر کاهش دادند. سپس جمع آوری سهام مردم به قیمت مفت و ارزان را شروع کردند. در دوره دوم ریاست جمهوری او که به دوران پس از کودتا معروف است، آنها کار فروش سهام شرکت های دولتی به یک پنجم تا یک دهم قیمت واقعی را به شرکت ها و موسسات مالی سپاه شروع کردند. برای طی این مسیر، به بزرگترین زد و بندهای سیاسی با قدرت های خارجی و در راس همه آنها، با امریکا دست خواهند زد.
بنابراین، آنچه که خمیرمایه کودتای 22 خرداد بود، خمیرمایه و زیربنائی حساب شده و تنظیم شده بود و هرگز نباید تصور کرد آنها یکشبه به این نتیجه رسیدند که کودتا کنند. آنها با دادن برگ عبور به احمدی نژاد برای گفتن آنچه که مردم فریب است و رای ساز است در مناظره های تلویزیونی و راه انداختن بزرگترین و پرهزینه ترین تبلیغات انتخاباتی برای احمدی نژاد و انواع تخلف های دوران تبلیغات انتخاباتی- از جمله سفرهای استانی احمدی نژاد در همین دوران و یا دادن وقت اضافه به احمدی نژاد پس از پایان مناظره ها، تبدیل هاشمی به گوسفند قربانی و…- بر این تصور بودند که بی نیاز به اقدام نظامی احمدی نژاد را یکبار دیگر رئیس جمهور خواهند کرد. درعین حال، در هفته ها و آخرین روزهای پیش از انتخابات با بررسی نظر سنجی های ویژه ای که انجام داده بودند متوجه شدند، انتخابات را خواهند باخت. به همین دلیل طرح کودتا را با کمک واحد قدس سپاه پاسداران آماده کردند.
حتی اگر یک انگیزه قطعی و تحریک آمیز برای این کودتا لازم داشتند، این انگیزه را باید در آن اعلام نظر صریح میرحسین موسوی در مخالفت با فعالیت اقتصادی سپاه باید جستجو کرد. او در دیداری که در همان دوران پیش از انتخابات با فرماندهان سپاه کرد، با صراحت به آنها گفت که ورود سپاه به عرصه اقتصادی را به صلاح آن نمی دانم و در صورت پیروزی در انتخابات با آن مقابله خواهم کرد. حتی در مناظره تلویزیونی با محسن رضائی، محسن رضائی که دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام است، اشاره به مخالفت میرحسین موسوی با تغییر ماهیت اصل 44 قانون اساسی در جلسه مجمع کرد. موسوی در آن جلسه که برای تائید فرمان علی خامنه ای برای تغییر ماهیت اصل 44 قانون اساسی تشکیل شده بود با صراحت گفته بود: این دست بردن در قانون اساسی است و باید به رای و رفراندوم گذاشته شود.
اصل 44 معطوف به ساختار اقتصادی جمهوری اسلامی بر مبنای سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی است و فرمان رهبر بخش دولتی و تعاونی را در شکم بخش خصوصی حل و ساختار اقتصادی کشور را یک بخشی، یعنی خصوصی کرد!
حال با استفاده از گزارشی که مستند به آمار و ارقام سازمان بورس ایران و خبرگزاری های رسمی جمهوری اسلامی و دولت است، ببینیم آن استحاله ای که درابتدا به آن اشاره شد و کپی برداری از دوران فروپاشی اتحاد شوروی چگونه انجام شده و کودتای 22 خرداد چه ریشه های استوار اقتصادی دارد:
در ابتدای این استحاله که در دهه 1370 سرعت گرفت، مخالفت پاره ای از مسئولین و فرمانده هان با ورود سپاه به فعالیت های اقتصادی با عزل و استعفای برخی و انتصابات جدید مرتفع گردید و راه برای ورود به مناقصه های مختلف به عنوان رقیب بخش خصوصی و اخذ پروژه های بزرگ ملی با ترک تشریفات مناقصه با وزارت خانه های مختلف از جمله وزارت راه و ترابری و … باز شد و شرکت های اقماری متعددی تحت امر قرارگاه بازسازی سپاه (خاتم الانبیاء) تشکیل و در پروژه های راهسازی ، سد سازی و عملیات عمرانی و خدماتی مناطق جنگی فعال شد. رویکردی که عرصه را بر شرکت های خصوصی تنگ و برخی از آنان را تبدیل به پیمان کاران درجه چندم تحت امر قرارگاه بازسازی سپاه نمود. بنیاد تعاون سپاه تحت پوشش ارائه خدمات رفاهی به پرسنل سپاه در وجوه دیگر از جمله جهاد خانه سازی وارد فعالیت اقتصادی شد و این رویکرد همچون یک بیماری واگیر دار ، تمام یگان های تحت امر سپاه را فراگرفت. برخورداری از ارتباطات غیر رسمی و رانتی با بنیاد مستضعفان که مسئولیت آن با سرلشگر فیروزآبادی بود نیز سپاه را از املاک مصادره شده بهره مند ساخت که البته سهم سرداران از تقسیم اختصاصی این املاک بین خودشان به مراتب بیش تر از سهم سپاه به عنوان یک شخصیت حقوقی بود.
سپاه قدس که از دل واحد اطلاعات (اداره اطلاعات) سپاه بیرون آمده و عمدتا مأموریت خارجی داشت ـ با کارکردی امنیتی و سیاسی در سطح منطقه، عهده دار بخشی از وظایف وزارت اطلاعات در برون مرز شد. از این مرحله سپاه وارد دستگاه دیپلماسی و امنیتی جمهوری اسلامی نیز شد.
پیش تر واحد هایی از سپاه بمنظور حمایت از شیعیان جنوب لبنان با حضور در دره بقاع لبنان سپاه لبنان را تشکیل داده بود و این نخستین خیزها برای تشکیل حزب الله در لبنان و سپس در کشور هائی مانند افغانستان، پاکستان، بحرین، عربستان، یمن، سودان و … بود.
پادگان امام علی در ضلع شمالی کاخ موزه سعد آباد، به مرکز هدایت این طرح اختصاص یافت. شناسایی مخالفان سیاسی خارجی و داخلی نیز بخشی از وظیفه این پایگاه شد و شماری از فرماندهان سپاه با حفظ سمت، با نظارت همین پادگان و پایگاه عهده دار مسئولیت های کلیدی در وزارت اطلاعات و عهده دار وظایفی تحت پوشش دیپلماتیک در وزارت امور خارجه شدند.
ترور عبدالرحمان قاسملو(رهبر وقت حزب دمکرات کردستان ایران) در کشور اتریش ، کاظم رجوی در سوئیس، صادق شرفکندی و گروه کردهای همراهش در رستوران میکونوس برلین در آلمان و ترور شاپور بختیار در فرانسه همگی حاصل تدریجی این خیز سپاه در خارج از کشور بود.
همزمان با این اقدامات در خارج از کشور، فعالیت های امنیتی سپاه در داخل کشور نیز وسعت گرفت، چنان که در جریان پیگیری قتل های زنجیره ای، ارتباط ارگانیک میان محافل صدور فتوا و گروه های مجری قتل ها تا حدودی آشکار شد. در همین دوران سپاه یک فراکسیون کوچک توانست در مجلس پنجم برای خود تشکیل بدهد. برخی فرماندهان و وابستگاه سپاه که از شهر های متوسط و کوچک با کمک شورای نگهبان به این مجلس راه یافته بودند، این فراکسیون را تشکیل دادند. این آغاز تمرین برای تسخیر مجلس بود. آغازی که در مجلس هشتم به فراکسیون یکصد تا یکصد و بیست نفره رسید و اگر بخت با سپاه یاری کند، مجلس نهم کاملا دراختیارشان خواهد
بود.
در دولت خاتمی، سپاه در سهم خواهی و گرفتن پروژه های خارج از مناقصه دست به اقدامات نظامی زد. از جمله، درجریان افتتاح فرودگاه خمینی، سپاه با توسل به اقدام نظامی از طریق بلند کردن هواپیمای جنگی و بستن باند فرودگاه به روی اولین هواپیما های مسافربری از مقصد امارات متحده عربی توانست اراده نظامی خویش را به دولت اصلاحات تحمیل کند و به همگان نشان دهد که در عزم خود برای نقش آفرینی در تمام امور کشور به ویژه عرصه اقتصادی جدی است تا آن جا که حتی حاضر به توسل به قوه قهریه و عملیات نظامی است.
در سالهای پیش از روی کار آوردن احمدی نژاد، سپاه صندوق های قرض الحسنه تحت پوشش خویش را که در رأس آنان صندوق انصار المجاهدین و صندوق بسیجیان قرار داشت توسعه کمی و کیفی بخشید و از آنان به عنوان متروپل جهت ضمیمه ساختن صندوق های قرض الحسنه کوچک در سراسر کشور و فعالیت موازی با نظام بانکی کشور استفاده کرد.
پولشویی از همین مسیر آغاز و تورم و هرج و مرج مالی در کشور، با هدف اجرای آنچه پس از فروپاشی اتحاد شوروی در روسیه اجرا شده بود تشدید شد.
در هیچ کشور جهان نیروی نظامی وارد فعالیت های بانکداری نشده است چنان که در جمهوری اسلامی شده است. واکنش های بانک مرکزی، کارشناسانان و فعالان اقتصادی و… همگی با بی اعتنائی روبرو شده و سپاه کار خود را پیش برد.
از زمان تصدی احمدی نژاد به شهرداری تهران
سپاه در سطحی بسیار گسترده در ساخت و ساز شهرک های مسکونی و برج های بزرگ مشغول شد.در همین سال ها با استفاده از حدود 70 اسکله اختصاصی و انتقال بخشی از سرمایه های ملی به دیگر کشور ها از جمله امارات متحده عربی، سودان، نامیبیا، چین و سایرکشورها وارد تجارت خارجی شد. بخشی از قاچاق نفت عراق را نیز درهمین دوران سپاه عهده دار شد و درآمد هنگفتی را بدست آورد.
سپاه در ۸ سال اصلاحات گرچه به رغم تلاش زیاد به علت فقدان زمینه مناسب در دولت و مجلس، توفیق قابل توجهی در توسعه فعالیت های اقتصادی کشور نیافت، اما در آن بخش از عرصه های امنیتی، سیاسی و نظامی که خارج از کنترل و نظارت دولت و مجلس بود، تجربه هایی را آغاز کرد. خلأ ایجاد شده ناشی از ازدست دادن نفوذ سپاه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران را با حضور گسترده در صدا و سیما، تأسیس خبرگزاری فارس، تاسیس روزنامه جوان، حفظ و تقویت مؤسسه کیهان و حمایت گسترده مادی و معنوی از روزنامه و دیگر نشریات ضد اصلاحات و انتشار روزنامه ای تحت عنوان صبح صادق (ارگان اداره سیاسی سپاه) و بطور خلاصه با راه انداختن یک جریان موازی در عرصه فرهنگی پر کرد.
ستاد ضد اصلاحات در همین دوران و در قلب سپاه با دو هدف سیاسی و امنیتی شکل گرفت. 1- تقویت و هدایت نیروی بسیج دانشجویی در دانشگاه ها و ایجاد اختلاف و شکاف میان جنبش دانشجویی. (در این زمینه پژوهشگاه خمینی در قم با محوریت مصباح یزدی به یاری سپاه آمد و نقش فعال و گسترده ای در ایجاد اندیشه و افعال ضد اصلاحات و شکل دهی گروه های فشار و لباس شخصی ها و قطبی شدن فضای سیاسی کشور ایفا نمود. حمله به خوابگاه دانشجویان در سال 1378 و سپس سرکوب تحصن و تظاهرات ۱۸ تیر، تشکیل سازمان موازی اطلاعات، دستگیری روزنامه نگاران و فعالان سیاسی اصلاح طلب از جمله اقدامات این دوره سپاه است)
2- قرار گرفتن در کنار شورای نگهبان بعنوان حقوقدان های شورای نگهبان و مشاوران این شورا درجریان توسعه دفاتر نظارتی. در این بخش سپاه توانست لشکر ۳۰۰ هزار نفره ناظر انتخاباتی شورای نگهبان را با کمک بسیج تشکیل بدهد و با قلع و قمع نامزدهای اصلاح طلب انتخابات مجلس هفتم را مصادره کند. تحریم انتخابات و عدم شرکت مردم در انتخابات مجلس هفتم بهترین فرصت و بزرگترین بخت سپاه دراین انتخابات بود، تا بتواند نمایندگان خود را به مجلس فرستاده و فراکسیون پرقدرت سپاه را در مجلس تشکیل بدهد. همین فراکسیون در همین مجلس، توانست نقش مهمی در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری و روی کار آوردن احمدی نژاد ایفاء کند. سپاه در همین انتخابات برگ عبور از هاشمی رفسنجانی را دراختیار احمدی نژاد گذاشت و لشگر 300 هزار نفره سپاه- شورای نگهبان، در پخش شایعه و تراکت و سی دی و تخریب و تحریک رای دهندگان انتخابات دوره نهم بسیار موفق عمل کرد .