در قرآن امر معروف همانا قیام به آزادی برای تحقق عدالت است. به همین خاطر هر فرد و جمعی در تدارک و سازماندهی آزادی عامل و آمر به معروف هستند. و همه مستبدین ریز و درشت به خصوص با تاج و عمامه منکر استراتژیک تاریخ سیاسی ما هستند.

تاریخ سیاسی ساخته و پرداخته شده در فرهنگستان رضا خان میرپنج تمامی مقولات علمی در پیدایش و رشد هر پدیده ای را به سخره گرفته است .بطوریکه این تاریخ بافان بر اساس و اساطیر از حداقل آموزه های علمی نیز در این شیوه استفاده نکرده اند

برخلاف تعبیر و تفسیرهائی که اصلاحات را تضعیف حرکت انقلابی می دانند، انقلاب مرحله نهائی و تهاجمی جنبش اصلاحات است که برای از میان برداشتن مانع اصلی اصلاح جامعه ار سوی مردم و جنبشهای حرفه ای به کار گرفته میشود.

اصلاح طلبان در تاریخ سیاسی ایران از مقطع انقلاب مشروطه جریانها و شخصیتهائی بودند که تلاش کرده اند با حداقل هزینه برنامه دموکراتیزه شدن قدرت سیاسی را عملی سازند. اما سرنگونی طلبان ضمن رد این تئوری با دست یازیدن به مشی انقلابی در پی این هدف بوده اند.

نهضت امام حسین علیه السلام برای آزادی و عدالتی بوده است که قرآن به کرات بر آن تصریح دارد. بنابراین امام حسین و یاران ثابت قدمش برای دستیابی بدین هدف قیام کردند و در یک جنگ نابرابر جان خودشان فدیه این راه کردند.

بعد از کودتای خمینی و شرکاء بر علیه جمهوریت و اسلامیت و استقرار دیکتاتوری ولایت مطلقه آخوندیسم بر اریکه قدرت، و ویرانگریهای آن در ایران و خارج از ایران عده ای در داخل و خارج به تلاش بر خاسته اند تا دین مردم را به نفع آخوندیسم مصادره کنند. و حق مرام اکثریت در سازماندهی حاکمیت بر اساس آزادی و حاکمیت مردم را منکر شوند. و طرح استعماری جدائی دین از دولت یا سیاست را تنها بدیل آزادی تبلیغ و تشویق کنند.

هجوم باندهای اطلاعاتی امنیتی رژیم تحت نام لباس شخصی به زن ها در اصفهان آنهم با اسید ، حکایتگر ماهیت ضد انسانی و ضد اسلامی این مافیای کودتاچی است.

سلطنت و روحانیت دو نیروی استعماری و ارتجاعی در تاریخ سیاسی ایران، بنیانکذار سانسور و استبداد و غارت بوده اند. این دو جریان با جعلیات و تحریفهائی تحت ذهن مخاطبین خود را دچار انواع سانسور می کنند.

طرفداران و بانیان کاخ استبداد و چماقداری و غارتگری یعنی سلطنت و روحانیت مدعی هستند که استبداد و آزادی کشی از فرهنگ و دین مردم است. اما مبارزین و آزادیخواهان از مشروطه تا کنون با فدای حداکثر اعلام کرده اند فرهنگ ما آزادیخواهی و دموکراسی طلبی است

آزادی گفتار و رفتاری است برای دستیابی به حق و یا در دفاع از آن که نقطه عطف های تاریخ سیاسی ایران را رقم می زند.زنان و مردانی که در این عرصه با مستبدین سلطنتی و آخوندی در مصاف بوده و هستند آزادیخوان تاریخ سیاسی ایران می باشند